Tworzenie formy - ING

Zasady pisowni czasowników z końcówka "-ing"

Generalnie czasowniki z końcówką ing [rzeczowniki odczasownikowe, gerund] tworzymy poprzez dodanie końcówki ING do bezokolicznika. Oczywiście istnieje kilka zasad, które należy stosować:

Jeśli czasownik jest jednosylabowy, zawiera krótką samogłoskę i jest zakończony na pojedyńczą spółgłoskę, przed końcówką ing należy podwoić ostatnią spółgloskę:

  • shop – shopping
  • swim – swimming
  • dig - digging
  • get – getting
  • put – putting

Pamiętaj jednak iż wyjątkiem od tej reguły są czasowniki zakończone na x, w, z, jak np:

  • tow – towing
  • fly – flying
  • box – boxing

Jeśli czasownik jest dwusylabowy, a ostatnia sylaba jest akcentowa, również podwajamy ostatnią spółgłoskę:

  • forget – forgetting
  • commit – committing
  • begin – beginning
  • prefer – preferring

Ponadto, gdy w czasowniku ostatnią literą jest L poprzedzone samogłoską, podwajamy je (British English):

  • travel – travelling

Jeśli czasownik kończy się na ie, zamieniamy ie na y:

  • tie – tying
  • vie – vying

W wypadku gdy czasownik kończy się na -e, samogłoska ta jest opuszczana:

  • take - taking
  • have – having
  • exercise – exercising
  • drive – driving


Wyjątkami są:

  • age – ageing
  • dye – dyeing
  • agree – agreeing
  • see – seeing

Lista czasowników po których występuje ING

Ćwiczenie

Tworzenie formy ing od bezokolicznika