Jeśli czasownik jest jednosylabowy, zawiera krótką samogłoskę i jest zakończony na pojedyńczą spółgłoskę, przed końcówką ing należy podwoić ostatnią spółgloskę:
Pamiętaj jednak iż wyjątkiem od tej reguły są czasowniki zakończone na x, w, z, jak np:
Jeśli czasownik jest dwusylabowy, a ostatnia sylaba jest akcentowa, również podwajamy ostatnią spółgłoskę:
Ponadto, gdy w czasowniku ostatnią literą jest L poprzedzone samogłoską, podwajamy je (British English):
Jeśli czasownik kończy się na ie, zamieniamy ie na y:
W wypadku gdy czasownik kończy się na -e, samogłoska ta jest opuszczana:
Wyjątkami są:
Lista czasowników po których występuje ING
Tworzenie formy ing od bezokolicznika